Saturday, June 28, 2014

ಮುಂಜಾನೆಯ ಕಮಿಟ್ ಮೆಂಟ್

ಇವತ್ತು ಬೆಳಗ್ಗೆ ಬೆಳಗ್ಗೆಯೇ ಏನೊ ಒಂದು ಫುಲ್ಲ್ ಕಮಿಟ್ಮೆಂಟ್ ಬಂದಿತ್ತು. ವೀಕೆಂಡ್ ನಲ್ಲಿ ಬೇರೇನೂ ಪ್ರೋಗ್ರಾಮ್ ಇಲ್ಲ, ಅಲ್ಪ-ಸ್ವಲ್ಪ ಓದಿ ಬುದ್ಧಿವಂತನಾಗೋಣ ಎಂದು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಪಣ ತೊಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಹಾಸಿಗೆಯನ್ನೆಲ್ಲ ಇವತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿಯೇ ನೀಟ್ ಆಗಿ ಬದಿಗಿಟ್ಟು, ಎರಡು ಬಾರಿ ಜೋರಾಗಿ ಉಸಿರೆಳೆದು ಮನಸ್ಸನ್ನ ಕೂಲ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ. ಮೈ ಮುರಿಯಿವುದು ಆಲಸ್ಯದ ಸಂಕೇತವಲ್ಲವೆ, ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಿಂತಲ್ಲೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಗ್ ಮಾಡಿ ಬದ್ದತೆಯ ಗಾಂಭೀರ್ಯತೆಯನ್ನ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡೆ. ಹಲ್ಲುಜ್ಜುವಾಗಲು ಓದುವ ವಿಚಾರದಲ್ಲೆ ಮುಳುಗಿದ್ದೆ, ಯಾವ ವಿಷಯ ಓದಬೇಕು, ಯಾವ ಟೊಪಿಕ್ ಮೇಲೆ ಜಾಸ್ತಿ ಗಮನ ಹರಿಸಬೇಕು, ಇಡೀ ದಿನದಲ್ಲಿ ಯಾವ್ಯಾವ್ ಟೈಮ್ ನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೊತ್ತು ಓದಬೇಕು ಎಂಬ ಸುದೀರ್ಘ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿ ಹತ್ತಾರು ನಿಮಿಷ ಬ್ರಷ್ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟೆ. ಇನ್ನೇನು ತಿಂಡಿ ತಿಂದು ಓದಲು ಶುರು ಮಾಡಲೇಬೇಕು ಎಂದು, ನಿನ್ನೆ ಗೂಗಲ್ ನ್ಯೂಸ್ ನಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದ ಸುದ್ದಿ ಸಮಾಚಾರಗಳನ್ನೆಲ್ಲ, ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲೂ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬೇಗ ಬೇಗ ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಿಬಿಟ್ಟೆ.

ಏನೇ ಆಗಲಿ-ಹೋಗಲಿ, ಈ ದಿನ ಪೂರ್ತಿ ಓದಬೇಕಲ್ಲವೆ, ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೆ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿದಂತಾದರೂ ಇನ್ನೊಂದು ದೋಸೆ ಇಳಿಸಿಯೆ ಬಿಟ್ಟೆ. ಓದಿನ ಮಧ್ಯೆ ಹಸಿವಾದರೆ ಮತ್ತೆ ಏಳುವುದು, ನನ್ನ ಏಕಾಗ್ರತೆಗೆ ಭಂಗವಾಗುವುದನ್ನೆಲ್ಲ ತಡೆಯಬೇಕು ನೋಡಿ. ಟೀ ಕೂಡ ಇವತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್ ಆಗೇ ಬಿದ್ದಿತ್ತು. ಹಸಿವು-ನಿದ್ದೆ ಬಿಟ್ಟರೆ ಇನ್ಯಾರು ಓದಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಡುವವರು. ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಓದಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಬುದ್ಧಿವಂತನಾಗಬೇಕೆನ್ನುವ ಛಲ ಅಂತೂ ಇದ್ದೇ ಇದೆ. ಏನೇನು ಓದಬೇಕು, ಹೇಗೆ ಓದಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಬ್ರಾಡ್ ಐಡಿಯಾ ರೆಡಿ ಇದೆ. ಇವತ್ತಂತೂ ನನ್ನ ಜ್ಞಾನ ಭಂಡಾರಕ್ಕೆ ಒಂದು ಚಿನ್ನದ ನಾಣ್ಯ ಬೀಳುವುದಂತೂ ಖಚಿತ ಅನಿಸಿತು.


ಮತ್ತೆಲ್ಲಾ ಸೆಟ್ ಆಯ್ತು. ಒಂದು ಚೇರ್, ಬುಕ್, ಹೆಚ್ಚಿನ ರೆಫ಼ರೆನ್ಸ್ ಗಾಗಿ ಜೊತೆಗೆ ಗೂಗಲ್ ರೆಡಿಯಾಗಿ ಮುಂದಿತ್ತು. ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಬುಕ್ ಕೈಗೆತ್ತುಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲೆ ಏನೊ ಅನ್ ಕಮ್ಫ಼ರ್ಟೆಬಲ್ ಫೀಲ್ ಆಯ್ತು. ಖುರ್ಚಿ ಯಾಕೊ ಸರಿ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನಿಸಿತ್ತು. ಈ  ರೀತಿ ದಿನವಿಡೀ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದುಕೊಂಡು, ಖುರ್ಚಿಯನ್ನೇ ಬದಲಾಯಿಸಿದೆ. ಮೂರ್ನಾಲ್ಕರಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಅಲವರಿಕೆಯೆ. ಒಂದೂ ಕಮ್ಫ಼ರ್ಟೆಬಲ್ ಇಲ್ಲ. ಚೇರ್ ಗಳ ಮೇಲೆ ಬ್ಲಾಂಕೆಟ್, ಕಂಬಳಿ ಸಂಯೋಜನೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಪ್ರಯೋಗ ಮಾಡಿ ಬಿಟ್ಟೆ. ಯಾವುದೇ 
ಕಾಂಬಿನೆಷನ್ ಕೂಡ ಆರಾಮದಾಯಕವಾಗಿಲ್ಲ. ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಸರಿಯಾಗದಿದ್ದ ಮೇಲೆ ಓದುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ, ಅದೂ ದಿನವಿಡೀ ಅಸಾಧ್ಯವಲ್ಲವೆ. ನನ್ನ ಜ್ಞಾನ ಭಂಡಾರಕ್ಕೆ ಅಮೂಲ್ಯ ರತ್ನಗಳ ಅವಶ್ಯಕತೆ, ಅನಿವಾರ್ಯತೆಗಳಿದ್ದರೂ, ಸಾಕಷ್ಟು ಅಡ್ಡಿ-ಆತಂಕಗಳೂ ಸಹ ಅತ್ಯಂತ ಗಂಭೀರ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿ ಕಾಡುತ್ತಿವೆ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಸರಿಯಾಗಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳದೆ ಗಂಭೀರವಾಗಿ, ಏಕಾಗ್ರತೆಯಿಂದ ಓದಲು ಸಾಧ್ಯವೆ, ಟಿವಿ ಯಾದರೆ ಹೇಗೆ ಕುಳಿತರೂ ಆರಾಮವಾಗೆ ನೋಡಿಬಿಡಬಹುದು.

Thursday, February 27, 2014

ನಿದ್ದೆ ಬರದಾ ರಾತ್ರಿ


ನಿದ್ದೆ ಬರದ ಆ ರಾತ್ರಿಯೆಲ್ಲ ಕಳೆದುಕೊಂಡ, ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ಖುಶಿಯ ನೆನಪಲ್ಲೆ ಕಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಈ ನಿದ್ದೆ ಬರದ ರಾತ್ರಿಗಳಲ್ಲಿ ನಿರಾಸೆಯ ವಿಚಾರಗಳು ತುಂಬುತ್ತದೊ ಅಥವ ಈ ನಿರಾಸೆಯ ವಿಚಾರಗಳೆ ನಿದ್ದೆಗೆಡಿಸುತ್ತದೊ ಎನ್ನುವುದು ಇನ್ನೂ ನನ್ನಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಶ್ನೆ. ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದು ಒಂದು ಘಂಟೆಯೆ ಆಗಿರಬಹುದೆಂದು ಅಂದಾಜಿಸಿದೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲೆ ಒಂದು sad ಸ್ಟೋರಿಯ ವಿಸ್ತ್ರುತ ಹೈಲೈಟ್ ಮುಗಿದಿತ್ತು.ಅಂತೂ ಮುಗೀತಲ್ಲ ಎಂದು ಸ್ವಲ್ಪ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿದರೆ, ಮತ್ತೊಂದು ಘಂಟೆ ಸುಮಾರಿಗೆ ಅದೇ ಹೈಲೈಟ್ಸ್ ನನಗರಿವಿಲ್ಲದೆ ಮರುಕಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಹೊತ್ತು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಟೀ ಕುಡಿದರೆ ನಿದ್ದೆ ಹೇಗೆ ಬಂದೀತು ಎಂದು ನನಗೇ ಬೈದುಕೊಂಡೆ.

ಇಷ್ಟು ಹೊತ್ತಂತೂ ಹೀಗೇ ಕಳೆದೋಯ್ತು, ಇನ್ನಾದರು ನಿರಾಲೋಚಿತನಾಗಿ, ನಿರಾತಂಕವಾಗಿ ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರೋಣವೆಂದು ದ್ರುಢ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡೆ ಬಿಟ್ಟೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲೆ ಬ್ಯಾಕ್ ಗ್ರೌಂಡ್ ನಲ್ಲಿ ಕುಯ್ಯ್ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ನುಷಿ ಹೊಡೆಯಲು ಕಣ್ತೆರೆದರೆ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಕಗ್ಗತ್ತಲೆ. ಹಾಗೆ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಬಾರಿ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಕಣ್ತೆರೆದೆ. ಎಲ್ಲವೂ ಒಂದೆ. ಕತ್ತಲು. ಇನ್ನೊಂದು ಬಾರಿ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ತೆರೆಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡೋಣವೆಂದರೆ, ಈಗಿನ ಸ್ಥಿತಿಯೇ ತಿಳಿಯದಂತಾಯ್ತು. ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿರುವೆನೋ? ತೆರೆದಿರುವೆನೊ? ಈ ಬಾರಿ ಕಣ್ಣ ರೆಪ್ಪೆ ಹುಬ್ಬಿಗೆ ಬಡಿಯುವಂತೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಕಣ್ತೆರೆದೆ. ಕಣ್ತೆರೆದ ಅನುಭವ ಈಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಯ್ತು. ಆದರೂ ನಿದ್ದೆಯಾಕೋ ಬರುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸೆಖೆ ಬೇರೆ. ಹೊದೆದ ಚಾದರವನ್ನು ಪಕ್ಕಕ್ಕೆಸೆದೆ. ಅಲ್ಲೇ ನೆಲಕ್ಕೆ ಉರುಳಿ ವಾಪಸ್ ಹಾಸಿಗೆಗೆ ಬಂದೆ. ತಂಪು ನೆಲದಿಂದ ಮೈ ಸ್ವಲ್ಪ ತಂಪಾದರೂ ಬೆನ್ನ ಮಧ್ಯೆ ಏನೋ ಚುಚ್ಚಿತ್ತು.


ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ನಿರಾಶನಾಗಿರುವ ನನಗೆ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅಂಥದ್ದೇನಾಗಿದೆ ಎಂಬ ವಿಚಾರ ನಂತರ ಬರಲಾರಂಭಿಸಿತು. ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲೇ ಮಲಗಿದ್ದೇನೆ. ಹೊದೆಯಲು ಚಾದರವಿದೆ. ಬಾಯರಿಕೆಯಾದರೆ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ನೀರಿದೆ. ರಾತ್ರಿ ಬೇರೆ ಹೊಟ್ಟೆ ಬಿರಿ ಊಟ ಮಾದಿದ್ದೇನೆ. ಖುಷಿಯಿಂದ ಮಾತನಾಡಿಸುವ ಜನ, ಮನರಂಜನೆಗೆ ಹತ್ತಾರು ಮಾಧ್ಯಮಗಳು, ಇವೆಲ್ಲ ಇವೆಯಲ್ಲ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ನಿದ್ದೆ ಜಂಪಿಗೆ ಮೈ ನಡುಗಿತ್ತು. ಓಹೋ ನಿದ್ದೆಯ ಗುಟ್ಟು ಇದೇ ಇರಬಹುದು ನೋಡಿ ಅನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಬೆಳಕೇ ಮನೆ ತುಂಬಾ ಹರಡಿತ್ತು.